Kent koleji Kızımın 1. Sınıf yılı bu okulda tam bir hayal kırıklığıydı. Okuma yazma öğrenemedi, İngilizce'de hiçbir ilerleme kaydedilmedi. Basit kavramları (günler, aylar, mevsimler) dahi karıştırıyor. Öğrenmeye hevesli, mutlu bir çocukken, özgüvenini yitirmiş, okula gitmek istemeyen bir hale geldi. Akran zorbalığına maruz kaldı, defalarca bildirmemize rağmen somut hiçbir önlem alınmadı. Öğretmen ilgisiz, rehberlik desteği yok denecek kadar az. Etütler tamamen göstermelik. Çocuklara doğrudan cevaplar verilerek sadece ödev yapılıyor görüntüsü yaratılıyor. Veli toplantıları çay-pasta ortamından öteye geçmiyor.
En üzücü kısım ise, kurumun kurucusunun oğlu ile yaptığım birebir görüşmeydi. Eğitim konuşurken, futbol örnekleriyle konuyu sulandırdı, akademik gelişim beklediğim çocuğum hakkında son derece küçümseyici ifadeler kullandı. Eğitimle hiçbir ilgisi olmayan, iletişim becerisi zayıf bir kişi. Bu görüşmeden sonra okulun nasıl yönetildiğini daha iyi anladım.
Sene başında verilen vaatler, süslü sunumlar ve “erken kayıt” baskısıyla ikna edildik. Ancak ne sözlerin ne de beklentilerin karşılığı oldu. Kızım bir gün ağlayarak yanıma gelip “Beni bu okuldan alır mısınız? ” dedi. O cümle bizim için her şeyi özetliyordu. Hemen kaydını sildik.
Eğitime önem veriyorsanız, çocuğunuzun mutlu ve sağlıklı bir gelişim göstermesini istiyorsanız bu okuldan mağdur süslü tanıtımlara ve yapay ilgiler görürsünüz. Yaşadıklarımızı başka aileler de yaşamasın diye bu yorumu yazıyorum.
Yorumlar