4 Aralık saat 18.45’te, oğlum için İstanbul Florya Metin Oktay Tesisleri’indeki Galatasaray Futbol Okulu’nda deneme antrenmanına katıldık. Bizi yönlendiren bir hocanın tavsiyesi ile büyük bir heyecanla, bulunduğum yerden gidip gelmem toplamda yaklaşık 5 saatimi alacak şekilde tesise geldik.
Oğlumun yetersiz görülmesi, seçilmemesi elbette mümkündür, buna bir itirazım yok. Ancak antrenman çıkışında oradaki hocanın ne bana ne de çocuğuma bir göz teması bile kurmaması, en azından bir “iyi akşamlar” deme nezaketini göstermemesi beni derinden üzdü. Sanki orada yokmuşuz gibi davranılması, insan yerine konulmamak gibi hissettirdi.
Hoca, kurduğu tek cümlede “Sizi buraya yollayan hocaya açıklama yapacağım” dedi. Bunca yolu gelip saatlerimi veren, çocuğunu heyecanla oraya getiren veli olarak bana bir açıklama yapmak yerine, beni oraya yönlendiren hocaya açıklama yapacağını söylemesi, benim muhatap alınmadığımı net biçimde hissettirdi. Oğlum da bu tavırdan olumsuz etkilendi, psikolojisi bozuldu, hayal kırıklığı yaşadı.
Galatasaray gibi büyük bir kulübe, bu şekilde iletişim ve yaklaşımın hiç yakışmadığını düşünüyorum. Oraya kadar büyük bir heyecanla gelen velilere ve çocuklara, en azından “ayağınıza sağlık, geldiğiniz için teşekkürler, şu nedenle uygun görmedik” gibi kısa bir geri bildirim yapılmasını, çocukların psikolojisinin de gözetilmesini rica ediyorum. Bizler belki imkanları kısıtlı, gariban insanlar olabiliriz ama her şeyden önce insanız ve en azından saygılı bir iletişimi hak ediyoruz.
Yorumlar